Friday, July 27, 2012

തെമ്മാടി ജീൻ-ക്രിമിനൽ പെരുമാറ്റത്തിന്റെ പാരമ്പര്യവാഹനം

പാരമ്പര്യമഹത്വം അഥവാ ഗുണ്ടകൾ ഉണ്ടാകുന്നത്


           പെരുമാറ്റങ്ങളെല്ലാം തലച്ചോറിന്റെ നിയന്ത്രണത്തിലാണ്.  പല സിദ്ധികളും തലമുറകളിലേക്ക് കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടുന്നത് ജനിതകവഴികളിലൂടെയാണ്.  പ്രകൃതിയും പരിപാലനവും  ഒരുപോലെയാണ് അടുത്ത തലമുറയ്ക്ക് വച്ചുനീട്ടുന്ന കഴിവുകളുടെ വിഷുക്കൈനീട്ടങ്ങൾക്ക് മൂല്യം കൽ‌പ്പിക്കുന്നത്. നൂറ്റാണ്ടുകളുടെ ചരിത്രമെഴുതപ്പെട്ട ജനിതകത്തുടിപ്പുകൾ തലമുറ  തോറും കൊളുത്തുന്ന കെടാത്തകൈത്തിരിനാളങ്ങളിൽ മിന്നുന്നത് പാട്ടുപാടാനൊ ചിത്രം വര്യ്ക്കാനോ ഉള്ള കഴിവുകൾ മാത്രമല്ല, ക്രിമിനൽ വാസനകളുമാണെന്നാണ് ആധുനിക മോളിക്യുലാർ ബയോളജി യുടെ വിപ്ലവഗാനം.  

         ക്രിമിനൽ പെരുമാറ്റരീതികളെ  ജൈവപരമായ ആധാരത്താൽ വ്യാഖ്യാനിക്കാൻ ശ്രമിച്ചതിന്റെ ചരിത്രം കലുഷമാണ്. ക്രിമിനോളജിസ്റ്റുകൾ ജൈവാധിഷ്ഠിതമായ കാരണങ്ങളെ മിക്കവാറും തള്ളി സാമൂഹ്യപരമായ കാരണങ്ങൾ- കഠിനദാരിദ്ര്യം, ബാല്യകാലത്തുണ്ടായ അരക്ഷിതാവസ്ഥയും പീഡനവും, മയക്കുമരുന്ന്, ആയുധങ്ങളോടുള്ള പ്രതിപത്തി-മാത്രമാണ് ഒരാളെ ക്രിമിനൽ പെരുമാറ്റങ്ങളിൽ ബന്ധിപ്പിച്ച് നിറുത്തുന്നതെന്ന് വാദിച്ചു പോന്നു.  കുറ്റം ചെയ്യാനുള്ള പ്രവണതയുടെ സാഹസികത ഉയർത്താൻ ചില ജീനുകൾ സഹായകമാവും എന്നും അത്തരം ജീനുകൾ പാരമ്പര്യമായി ലഭിക്കാൻ സാദ്ധ്യതയുള്ളതുമാണെന്നുള്ള വാദം ഇന്ന് പ്രബലപ്പെട്ട്  വരികയാണ്. പ്രകൃതി-എതിർ- പരിപാലനം (nature versus nurture) എന്ന ദ്വന്ദസമസ്യയിൽ  ജൈവശാസ്ത്രപരമായ പ്രകൃതി സ്വഭാവത്തേയും കഴിവുകളേയും പെരുമാറ്റരീതികളെയും നിയന്ത്രിക്കുന്ന ഘടകങ്ങൾ പ്രദാനം ചെയ്യുന്നതാണ്.  ജനിതകപാരമ്പര്യസ്വത്തുക്കളുടെ രഹസ്യ അറ തുറക്കുമ്പോൾ സുകുമാരകലകളുടെ ശരപ്പൊളിമാലകൾ മാത്രം പ്രതീക്ഷിച്ചാൽ തെറ്റി. അവയോടൊപ്പം അക്രമാസക്തിയുടേയും കുറ്റവാസനയുടേയും മതിഭ്രംശങ്ങളുടേയും കരിങ്കൽചീളുകളുമാണ് ലഭിയ്ക്കാൻ സാദ്ധ്യത.  തലച്ചോറിന്റേ ജീവനവിദ്യയുടേയും ഉൾഘടകങ്ങളുടെയും തന്മാത്രശാസ്ത്ര (Molecualr Biology) ത്തിന്റേയും പാരമ്പര്യശാസ്ത്രത്തിന്റേയും മൌലികാംശികങ്ങൾ ഉൾച്ചേർത്ത് വിശ്ലേഷണവിധേയമാക്കുന്ന പെരുമാറ്റജനിതകശാസ്ത്രം (Behavioral Genetics) ഇന്ന് തികച്ചും വളർച്ച പ്രാപിച്ച മേഖലയാണ്. 

         മനുഷ്യൻ മറ്റുമൃഗങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് വളരെ ആക്രമണശീലനാണ്. സ്വഭൂമി സംരക്ഷിക്കാനുള്ള ത്വരയിലോ ഇണയെ നേടാനുള്ള നേർക്കുനേർ പോരിലോ മാത്രമേ  മൃഗങ്ങൾ സ്വന്തം സ്പീഷിസിലുള്ള മറ്റുമൃഗങ്ങളെ ആക്രമിക്കുന്നതിൽ ഭാഗമാകുകയുള്ളു.. പൊരുതുന്ന പാമ്പുകൾ പോലും വിഷപ്പല്ലു കൊണ്ട് കടിച്ച് പ്രാണനാശികരാകാറില്ല. എന്നാൽ മനുഷ്യരാകട്ടെ ആഹാരത്തിനും ശരണസ്ഥാനത്തിനും പെണ്ണിനും വേണ്ടി പൊരുതുന്നത് മാരകമായാണ്; പരിണാമം വച്ചുകൊടുത്ത ഈ പതിവു ആക്രമണസ്വഭാവം അവനെ വംശഹത്യയ്ക്കും യുദ്ധങ്ങൾക്കും വൻപീഡനങ്ങൾക്കും തയാറാക്കുകയുമാണ്. പൂർവ്വികരായ ആൾക്കുരങ്ങുകളുമായി 2% വ്യത്യാസമേ മനുഷ്യന്റെ ഡി എൻ എയ്ക്ക് ഉള്ളുവെങ്കിലും അവർക്ക് ഇത്തരം സ്വഭാവങ്ങളെ കടിഞ്ഞാണിടാനുള്ള രാസവിദ്യ തലച്ചോറിൽ വച്ചുകൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. ഈ നിരോധങ്ങളാണ് മനുഷ്യൻ ആർജ്ജിക്കാതെ പോയത്. അതിജീവനത്ത്നു കൂടുതൽ ആക്രമണസ്വഭാവം ആവശ്യമായി വന്നിട്ട് പരിണാമവിധികൾ  ഇതിനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചിരിക്കണം. പരപീഡകാമുകരും (സാഡിസ്റ്റ്) സൈക്കൊപാതുകളും അപഭ്രംശമായി വന്നുകൂടിയതിനു ന്യായങ്ങൾ ഇതിൽ കണ്ടെടുക്കുകയും ചെയ്യാം. മനുഷ്യന്റെ ജീനോമിൽ നിഷ്കരുണമായ കശാപ്പ് മൊത്തക്കച്ചവടമാക്കാനുള്ള രാസവിദ്യാഗൂഢഭാഷ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു എന്നത് ക്രിമിനൽ സ്വഭാവം ജൈവപരമാണ് എന്നതിനു തെളിവാണ്.

ഡാർവിൻ- അപ്പോഴെ പറഞ്ഞില്ലേ ജീനാണ് ജീനാണെന്ന്

     ജീൻ എന്ന ആശയമോ ജെനെറ്റിക്സ് എന്ന വാക്കോ ഡാർവിനു അറിയില്ലായിരുന്നു, അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണത്തിനു വർഷങ്ങൾ ശേഷമാണ് ഇതൊക്കെ ശാസ്ത്രത്തിന്റെ പരീക്ഷണനാളിയിൽ നിന്നും പുകഞ്ഞുയർന്നത്.  എങ്കിലും ജന്മസിദ്ധമായ സ്വഭാവലക്ഷണങ്ങൾ (innate traits) തലമുറകളിലേക്ക് പകരുമെന്നും  പാരമ്പര്യവഴികൾ അതിജീവനത്തിനു സഹ്യോദ്ബലമാകുമെന്നുമുള്ള നിശ്ചയപൂർവ്വമനോഭാവം ഡാർവിൻ കൈക്കൊണ്ടിരുന്നു. മറ്റ് ജീവികളുടേത് എന്ന പോലെ മനുഷ്യന്റെ പെരുമാറ്റരീതികൾ സാംസ്കാരികോൽ‌പ്പന്നമല്ലെന്നും പരിണാമവഴികൾ തെരഞ്ഞെടുത്ത ജന്മസിദ്ധമായ സ്വഭാവലക്ഷണമാണെന്നും അദ്ദേഹം ശഠിച്ചത് പെരുമാറ്റശീലങ്ങളുടെ ജനിതകാധാരത്തിലേക്ക് കൃത്യമായ വഴിചൂണ്ടലായിരുന്നു. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ  മോളിക്യുലാർ ബയോളജിയുടെ അപഗ്രഥനത്തിന്റെ സൂക്ഷ്മവശത്തിനു  വേരു പാകലാണ് ദക്ഷശിക്ഷകളും മതാനുസാരിയായുള്ള ജ്ഞാനബോധങ്ങളും ആണ് പെരുമാറ്റത്തെ നിയന്ത്രിക്കുന്നതെന്ന  പൊതുബോധത്തെ  നിരാകരിക്കൽ കൊണ്ട് ഡാർവിൻ സാധിച്ചെടുത്തത്.

      പെരുമാറ്റശീലത്തിനു ബയോളജിക്കൽ ആധാരം എന്ന വാദത്തിനു സൂചകലക്ഷണങ്ങൾ ധാരാളമുണ്ട്. ഒരൊ സ്പീഷീസിനും അതിന്റേതായ പെരുമാറ്റവിശേഷങ്ങൾ നിശ്ചിതപ്പെടുത്തിയിണ്ട് എന്നതുതന്നെ ആദ്യത്തെ തെളിവ്. നിശ്ചിതസ്വഭാവങ്ങൾ മൃഗങ്ങളിലെല്ലാം തലമുറകളായി പരിവഹനം ചെയ്യപ്പെടുന്നതാണ്.  ജൈവികസ്വരൂപ (biological structure) ത്തിലെ മാറ്റങ്ങൾക്കനുസാരിയായി പെരുമാറ്റങ്ങൾ മാറുകയും ചെയ്യും. തലച്ചോറിലെ ടെമ്പൊറൽ ലോബ് എന്ന ഭാഗത്തിനു ക്ഷതമേറ്റാൽ സാധാരണ മനുഷ്യരും ഹിംസാത്മകപെരുമാറ്റത്തിലേക്ക് വഴുതിവീഴാറുണ്ട്. തലയടിച്ചുള്ള വീഴ്ചയ്ക്കു ശേഷം തെമ്മാടികളായി മാറിയവരുടെ തലച്ചോറിന്റെ വിശദസ്വരൂപവും ജൈവശാസ്ത്രവും പഠനങ്ങൾക്ക് വിധേയമാക്കിയപ്പോൾ പ്രകടമാക്കപ്പെട്ട വസ്തുതയാണിത്.  ഒരു ജീൻ മാത്രം മാറ്റിവയ്ക്കപ്പെട്ട എലികൾ വ്യത്യസ്തമായി പെരുമാറും.  മാനസികരോഗം പാരമ്പര്യമായി ചില കുടുംബങ്ങളിൽ വന്നുഭവിയ്ക്കാറുണ്ടെന്നുള്ളത് സുവിദതമാണ്.  നമ്മുടെ അടുത്തബന്ധുവായ ചിമ്പൻസിയുടെ സ്വഭാവവിശേഷങ്ങൾൾ അതേപടി പകർത്തപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് നമ്മളിലേക്ക്-പ്രകൃതിയുടെ സാർവ്വലൌകികമായ ജ്ഞാനകാരിതന്മാത്രയായ ഡി എൻ  എ യുടെ ഭാഷയിലാണ് ഈ പകർത്തിയെഴുതൽ. പെരുമാറ്റത്തിന്റെ സൂക്ഷ്മകാരണങ്ങൾ നമ്മുടെ  കോശങ്ങളിൽ വിലയനം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. 


      പെരുമാറ്റവ്യവഹാരങ്ങൾ സങ്കീർണ്ണമാണ്. അവയിൽ ഇടപെടുന്ന ജീനുകളും അതിസങ്കീർണ്ണവ്യവസ്ഥകളാണ് സൃഷ്ടിച്ചെടുക്കുന്നത്. ജീനുകൾ തീർച്ചയായും പരിതസ്ഥിതിയ്ക്ക് വശംവദരാവുന്നരാണ്.  പെരുമാറ്റലക്ഷണം നിയന്ത്രിക്കലിൽ ജനിതകവും പരിസ്ഥിതി-പര്യാവരണസംബന്ധിയുമായ  വിശേഷഗുണങ്ങൾ അന്തർഭൂതമാണ്. തലച്ചോറിന്റെ വിവിധ കാര്യകർമ്മങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന ജീനുകളാണ് പെരുമാറ്റവിശേഷങ്ങളുടെ ആധാരം. എന്നാൽ ചില അതിവായനകൾക്ക് ഇടയാക്കുന്നുണ്ട് ചില ശാസ്ത്രപരീക്ഷണ വെളിപ്പെടുത്തലുകൾ. 1999 ഇൽ എലികളിൽ നടത്തിയ ചില പരീക്ഷണങ്ങളിൽ ഓർമ്മയുമായി ബന്ധമുള്ള ഒരു ജീനിന്റെ അമിതപ്രകാശനം മൂലം  എലി ചില കാര്യങ്ങൾ പെട്ടെന്ന് പഠിച്ചെടുത്തു എന്ന് തെളിഞ്ഞു. മാദ്ധ്യമങ്ങൾ “സ്മാർട് ജീൻ” അല്ലെങ്കിൽ “ ഐ ക്യൂ ജീൻ’ (IQ gene) ഇതാ വേർതിരിച്ചിരിക്കുന്നു, ഈ ജീനിൽ ശ്രദ്ധിക്കുക, കുട്ടികൾ അതി ബുദ്ധിയുള്ളവരായിത്തീരും“ എന്ന മട്ടിൽ ചില വീമ്പിളക്കങ്ങൾ പ്രചരിപ്പിക്കുകയുണ്ടായി..  ബുദ്ധിയ്ക്ക് ഒരു കൃത്യമായ നിർവ്വചനം ഇല്ലെന്നുള്ള സത്യമാണ് ഇവിടെ മറച്ചുപിടിയ്ക്കപ്പെട്ടത്.  കുറ്റവാസന, അക്രമവാസന  മറ്റ് അത്യാചാരാസക്തി ഇവയൊക്കെ നിശ്ചിത നിർവചനത്തിൽ ഒതുക്കിയാണ് ജീനുകളുമായി ബന്ധിപ്പിക്കപ്പെട്ട പഠനങ്ങൾ നടത്താറ്. കൃത്യമായ ലക്ഷണങ്ങളുമായി യോജിപ്പിച്ചാണ് തലച്ചോറിന്റെ  കർമ്മപദ്ധതിയിലെ ഊടുവഴികൾ തേടുന്നത്. ഓർമ്മ, കോപതാപാദികളുടെ കേന്ദ്രങ്ങൾ, അവയെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന ജൈവതന്മാത്രകളൂടെ ഫിസിയോളജി ഇവയൊക്കെ ബന്ധിപ്പിച്ചാണ് ഇത്തരം വിശകലനങ്ങൾ സാർത്ഥകമാക്കുന്നത്.  ക്രിമിനൽ പെരുമാറ്റവും ആക്രമണസ്വഭാവവും-ഹിംസ ഉൾപ്പടെ- വലിയ ഒരു ശതമാനം പൈതൃകമാണെന്ന് ഉദ്ഘോഷിക്കാൻ ശാസ്ത്രത്തെ ഇത് പര്യാപ്തമാക്കുന്നു.

          ഇരട്ടകളിലും ദത്തെടുക്കപ്പെട്ടവരിലും മാനസികവൈകല്യങ്ങൾ പതിവായി  നടപ്പുള്ള കുടംബങ്ങളിലും ജെയില്പുള്ളികളിലും  മറ്റു കുറ്റവാളികളിലും സ്കൂൾ കുട്ടികളിലും ജൈവശാസ്ത്രപരവും തന്മാത്രാപരവും ആയ പഠനങ്ങൾ നടത്തി അവയെ പെരുമാറ്റസവിശേഷതകളുമായി ബന്ധിപ്പിച്ച് വിവരക്കണക്കു (statistics)കളാൽ വിശകലനം ചെയ്താണ്  കുറ്റ/ആക്രമണ/ക്രിമിനൽ വാസനകളെ പാരമ്പര്യവഴികളുമായി ബന്ധിപ്പിയ്ക്കുന്നത്. സാധാരണ രണ്ടു ഗവേഷണാഭികല്പനകളാണ് ഇതിനു ഉപയുക്തമാക്കാറ്. ഒന്ന് പ്രമാണയോഗ്യമായ പരമ്പരാഗത വഴിയും മറ്റൊന്ന്  പെരുമാറ്റലക്ഷണം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന ജീനിന്റെ പ്രത്യേക സ്ഥാനത്തെ ഡി എൻ എ വിന്യാസത്തിന്റെ അനുക്രമം പഠിച്ചെടുക്കുക എന്നതുമാണ്.  ആദ്യത്തെ പഠനക്രമത്തിൽ കുടുംബങ്ങൾ കേന്ദ്രീകൃതമായി പ്രത്യേക ജനിതകസവിശേഷതകൾ പെരുമാറ്റലക്ഷണങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി സ്ഥിതിവിവരണശാസ്ത്രസങ്കേതങ്ങളാൽ അപഗ്രഥിക്കപ്പെടുകയാണ് രീതി. ഇരട്ടകളിൽ, പ്രത്യേകിച്ചും രണ്ടു വ്യത്യസ്ത ചുറ്റുപാടിൽ വളർന്നവരിൽ നിന്നാണ് പാരമ്പര്യത്തിന്റേയും പരിതസ്ഥിതിയുടേയും സ്വാധീനത വ്യക്തമാക്കപ്പെടാറ്. രണ്ടാം പഠനക്രമത്തിൽ മോളിയ്ക്യുലാർ ശാസ്ത്രപ്രവിദ്ധിയുടെ സഹായത്തോടെ ഡി എൻ എ അനുക്രമ പ്രത്യേകതകൾ  പെരുമാറ്റദൂഷ്യങ്ങൾക്ക് ഇടവരുത്താനുള്ള സാദ്ധ്യതകൾ ചികഞ്ഞെടുക്കുകയാണ്. ദത്തെടുക്കപ്പെട്ടവരുടെയും അവരുടെ ശരിയ്ക്കുള്ള അച്ഛനമ്മമാരുടേയും കുറ്റവാസനാശീലം ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് ജനിതകാടിസ്ഥാനത്തിന്റെ പ്രഥമതെളിവായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.

ജീൻപൂളിൽ പിടയ്ക്കുന്ന തെമ്മാടി ജീൻ

          പരസ്പരം ഉദ്പാദിപ്പിച്ച് സൃഷ്ടികളെ നിർമ്മിക്കുന്ന ഒരു സമൂഹത്തിലെ എല്ലാ ജീനുകളുടേയും സമാഹാരമാണ് ജീൻ പൂൾ.  ഓരോ ജീനും നിശ്ചിത അനുപാതതിൽ അടങ്ങിയിരിക്കും ഈ ജീൻ കുളത്തിൽ.  ഒരു തെമ്മാടി ജീൻ ഈ കുളത്തിൽ പുളയ്ക്കുന്നുണ്ടോ? സമയം കിട്ടിയാൽ  അക്രമാസക്തിയിൽ നിന്നും ഊർജ്ജം കൊണ്ട ചിറകുമായി പറന്നുയരുമോ ഈ ജീൻ? അമ്മയുടെ മടിയിൽ കിടന്ന് കൊഞ്ചുന്ന, കണ്ണീർപൂവിന്റെ കവിളിൽ തലോടി നടക്കുന്ന നിർമ്മലഹൃദയരായ സേതുമാധവന്മാരെ കീരിക്കാടൻ ജോസിന്റെ കൊലയാളിയാക്കുമോ ഈ ജീൻ? ഉവ്വ് എന്നൊരു കൃത്യം ഉത്തരം ഇല്ല.   ക്രിമിനൽ പെരുമാറ്റത്തിനു ഉപോദ്ബലകമാകുന്ന ഒരേ ഒരു ജീൻ ഇല്ല തന്നെ. പരീക്ഷണനിരീക്ഷണങ്ങളുടെ വൻ ശേഖരവും പ്രയോഗസിദ്ധമായ സ്ഥിതിവിവരക്കണക്കുകളും കേന്ദ്രീകരിക്കുന്ന തെളിവുകൾ സമർത്ഥിക്കുന്നത് പലേ ജീനുകളുടെ സമുച്ചയമോ ജനിതകമായ മുൻ നിശ്ചയങ്ങളോ ആണ് ക്രിമിനൽ സ്വഭാവത്തിന്റെ നിദാനം എന്നാണ്. സ്ഥിരം ഗുണ്ടയായ കീരിക്കാടൻ ജോസിനെ അങ്ങനെയാക്കിയത് പലഘടകങ്ങൾ ചേർന്ന അനേകം ജീനുകളും അതിന്റെ പ്രകാശനത്തിനു സഹായകമായ മറ്റു കാരണങ്ങളുമാണ്.  ഈ കാരണങ്ങളിൽ തീർച്ചയായും സമൂഹപരമായവയും പെടും.ഈ ജീനുകളൊക്കെ നിയന്ത്രിക്കുന്നത് പലേ പ്രോട്ടീനുകളൂടേയും ദീപനരസ (enzyme) ങ്ങളുടേയും പരിവൃദ്ധിയേയാണ്; അവയൊക്കെ പ്രാണിധർമ്മവിദ്യാപ്രക്രിയയെ  (physiological process) സംചാലിതമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

തെമ്മാടി ജീനുകൾ

   ഒരിക്കൽ പാരിസ്ഥിതികം മാത്രമെന്നു കരുതപ്പെട്ട സ്കിറ്റ്സോഫ്രേനിയയും മറ്റ് മാനസിക പ്രശ്നങ്ങളും ജെനെറ്റിക് കാരണങ്ങളാലുമാണെന്ന ആശയം പ്രബലമാണിന്ന്. വിലക്ഷണസ്വഭാവത്തിനു ജീനുകളുമായുള്ള നേർബന്ധം എലികളിൽ നടത്തിയ പരീക്ഷണങ്ങൾ വിശദമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. ഒരേ ഒരു ജീനിനെ ഇല്ലാതാക്കപ്പെട്ട  (“gene knock out’) എലി ദുരാചാര നൃശംസനും  അതിലൈംഗികനും ആയി മാറുന്നതായിട്ടാണ് പരീക്ഷണങ്ങൾ തെളിയിക്കുന്നത്. തലച്ചോറിലെ സന്ദേശവാഹനത്തിനുപകരിക്കുന്ന നൈട്രിക് ഓക്സൈഡ് നിർമ്മിച്ചെടുക്കുന്ന എൻസൈം ഇല്ലാതായതിന്റെ പ്രത്യാഘാതമായിരുന്നു ഇത്.  മറ്റൊരു ന്യൂറോസന്ദേശവാഹിയായ സെറൊറ്റോണിനെ സ്വീകരിച്ചു ഗ്രഹിയ്ക്കുന്ന  5-HT-IB ജീനിനെ ഉൾപരിവർത്തനം (mutation) വഴി മാറ്റപ്പെട്ട എലിയ്ക്ക് കഠിനമായ ആക്രമണസ്വഭാവമുള്ളതായും കണ്ടെത്തി. പെരുമാറ്റദൂഷ്യങ്ങൾക്ക് കാരണക്കാരായ ജീനുകൾ തലച്ചോറിലെ സന്ദേശവാഹികളും നാഡീതന്തുസംജ്ഞാവാ‍ാഹികളും അവയെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന മറ്റ് സംചാരകരും തന്മാത്രകളും ആണെന്നുള്ളത് വ്യക്തമാണ്. ഇതിൽ പ്രധാനിയായ സെറൊടോണിനും  അതിനെ വിഘടിപ്പിക്കുന്ന മോണോഅമൈൻ ഓക്സിഡേയ്സും  (monoamine oxidase MAO-A) ഉം പെരുമാറ്റവൈകല്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനങ്ങളിൽ  അഗ്രസ്ഥാനം കൈവരിക്കുന്നു.  ചില കുടുംബങ്ങളിൽ MAO-A ജീൻ  പാരമ്പര്യമായി നിർവീര്യമായിപ്പോയ്ട്ടുണ്ട്. ആ  കുടുംബത്തിലെ ആണുങ്ങൾക്ക് വളരെ നിസ്സാരമായ ഉത്തേജനത്താൽ തന്നെ സ്ഫോടകപ്രക്ഷോഭത്താൽ സമനില തെറ്റാറുണ്ട് .   MAO-A യുടെ പ്രവർത്തനം കുറഞ്ഞതോതിലാക്കുന്ന, ഈ ജീനിന്റെ തന്നെ ഒരു ഭിന്നരൂപം (അല്ലീൽ) ഉള്ളവർക്ക് കുറ്റവാളി/തസ്കരസംഘ (gang)ത്തിൽ പെട്ടുപോകാനും തോക്ക് ഉപയോഗിക്കാനുമുള്ള സാഹസികസാധ്യത കൂടുതലാണത്രേ.. ഈ അല്ലീൽ പാരമ്പര്യമായി കൈമാറുന്നതാണ്.  5-HT (സെററ്റോണിൻ) ജീനിന്റെ അളവു കുറവ് അതിവേഗഉൾപ്രേരണയോടെയുള്ള ആക്രമണ സ്വഭാവത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക മാത്രമല്ല ദാരുണപ്രചണ്ഡമായി ആത്മഹത്യചെയ്തവരിലും ചില അമിതമദ്യപാനികളിലും കണ്ടു വരുന്നുണ്ട്. ഈ ജീനിന്റെ അല്ലീലുള്ള വ്യത്യാസങ്ങൾ  സമൂഹവിരുദ്ധവ്യക്തിത്വത്തോട് ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.   5-HT യുടെ അളവ് കുറ്യ്ക്കുന്ന മറ്റൊരു ജീനായ  TDO2 യും തെമ്മാടി ജീനിന്റെ ലിസ്റ്റിൽ പെടുന്നതാണ്.  ഈ ജീനിന്റെ പല അല്ലീലുകളും അമിതമദ്യപാനാസക്തി, മയക്കുമരുന്നിനടിമപ്പെടൽ, മറ്റു ചിലന്യൂറോ സൈക്കിയാട്രിക് രോഗങ്ങൾ ഇവയൊക്കെയുമായും സംബന്ധിതമാണ്.   5-HT യുടെ ചയാപചയത്തെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന മറ്റൊരു ജീൻ HTR ന്റെ ഒരു രൂപാന്തരഭവിഷ്യത്തിൽ തീവ്രവ്യക്തിത്വാവ്യവസ്ഥയും കുട്ടികളിലെ സ്വഭാവദൂഷ്യങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്നു. മറ്റൊരു  HTR ജീനിന്റെ   അല്ലീലുകളാകട്ടെ  സർവ്വനാശകസ്വഭാവത്തിന്റേയും ബലാത്സംഗപ്രവണതയുടേയും ഉത്പത്തിമൂലദായകരാണ്. മറ്റൊരു ന്യൂറോസന്ദേശവാഹിയായ ഡോപമിൻ ചെറുത്തുനിൽ‌പ്പിനുള്ള അത്യാവശ്യം ആക്രമണസ്വഭാവത്തിനുതകുന്നതാണ്. ഡോപമിൻഗ്രാഹി (dopamine receptor)  DRD2  എന്ന ജീനിന്റെ ചില അല്ലീലുകൾ ആസക്തി ഉളവാക്കാനും ചാപല്യദോഷം  വരുത്തുവാനും മാത്രമല്ല കിരാതദുഷ്ട് പ്രകടിപ്പിക്കാനും ഇട നൽകുന്നു.

          ഈ ജീനുകളുൾപ്പടെ മറ്റ് ഒരു പറ്റം ജീനുകളുടെ രൂപാന്തരങ്ങൾ പാരമ്പര്യമായി തലമുറകളിലേക്ക് കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടുന്നവയാണ്.  എന്നാൽ ഒരേ ഒരു “അക്രമി ജീൻ’ എന്നൊരു സങ്കൽ‌പ്പം സാമാന്യജ്ഞാനപ്പൊരുളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നതല്ല. വഴി തെറ്റിയ ഒരു ജീനും അത് നിർമ്മിച്ചെടുക്കുന്ന പ്രോട്ടീനും ഒരു അസുഖാവസ്ഥ ഉളവാക്കുമെങ്കിലും  പരിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ട സ്വഭാവം  ഒരേ ഒരു അസുഖാവസ്ഥയിൽ നിന്നോ ജൈവശാസ്ത്രസംബന്ധിയായ പ്രതിക്രിയ (physiological response) യിൽ നിന്നോ ആസകലം വ്യത്യസ്തമാണ്.  പെരുമാറ്റവിശേഷങ്ങൾ തലച്ചോറിന്റെ  സങ്കീർണ്ണമായ വ്യവസ്ഥപ്പെടുത്തലിൽ നിന്നാണ് ഉത്പന്നമാകുന്നത്.

ഈ സമൂഹമാണ് എന്നെ തെമ്മാടിയാക്കിയത്
           എന്നു പറയുന്നത് ഇക്കാലത്ത് സൂക്ഷിച്ചു വേണം.  സാഹചര്യങ്ങൾ ഔജപൂർവ്വകമായി സ്വഭാവപരിണതിയെ ബാധിയ്ക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ജീനുകളുടെ പ്രാഭവവും കൂടിച്ചേർന്നാണ് ഈ സ്ഥിതിവിശേഷം സംജാതമാകുന്നത്.  ബാലപീഡനങ്ങൾ, ദാരിദ്ര്യം, കലാപപൂർണ്ണമായ കുടുംബാന്തരീക്ഷം, സാമ്പത്തികാസമത്വങ്ങൾ, അനീതി നടമാടുന്ന സമൂഹവ്യവസ്ഥകൾ ഇങ്ങനെ ഒരു പറ്റം ഹാനികൾ കുറ്റവാസനയ്ക്കും ആക്രമണസ്വഭാവത്തിനും വളം വയ്ക്കുമെന്നതിനു സംശയമില്ല.  “പ്രകൃതിയ്ക്ക് എതിർ പരിപാലനം’ (nature versus nurture) എന്ന ആശയം പ്രകൃതിയോടൊപ്പം പരിപാലനം (nature along with nurture)  എന്ന് മാറ്റപ്പെടുകയാണ് ജെനറ്റിക്സിന്റെ അഭ്യുദയത്താൽ പ്രചരിക്കുന്ന ചമക് ചലോ പാട്ടുകളാൽ. ഡാർവിന്റെ മരണശേഷം നൂറ്റി  ഇരുപതിൽ‌പ്പരം വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷമാണ് മോളിക്യുലാർ ജെനെറ്റിക്സ് പുതുതെളിവുകളുമായി വന്നതെന്നത് അലോസരപ്പെടുത്തുന്നതെങ്കിലും ആശ്വാസകരവുമാണ്. ഹേത്വാടിസ്ഥാനമില്ലാത്ത സിദ്ധാന്തങ്ങളും ശാസ്ത്രസത്യങ്ങളെ കാണുന്നില്ലെന്നു നടിയ്ക്കുന്ന പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങളും സ്വഭാവവിശേഷങ്ങൾക്ക് ബാഹ്യമായ ന്യായ-നിമിത്തങ്ങളോ സംഭാവ്യതയോ  മാത്രം  കാരണമാകുമെന്ന് ശഠിയ്ക്കുന്നത്  ശാസ്ത്രത്തെ സംബന്ധിച്ച് പുതിയ വെല്ലുവിളി ഒന്നുമല്ല.  സിദ്ധാന്തങ്ങളും ഐഡിയോളജികളും ശാസ്ത്രാനുസാരിയായിരുന്നില്ലെന്നാണല്ലോ ചരിത്രം.    ഡി എൻ എ യുടെ തന്മാത്രാഘടന വിശദമാക്കിയ നോബെൽ ജേതാവ് ജെയിംസ് വാറ്റ്സന്റെ പ്രസ്താ‍വന സംഗതമാണ് ഇപ്പോൾ    “.past eugenic horrors in no way justify the “Not in Our Genes’ politically correct outlook of many left-wing academics. They still spread the unwarranted message that only our bodies, not our minds, have genetic origins. Essentially protecting the ideology that all our troubles have capitalistic exploitative origins, they are particularly uncomfortable with the thought that genes have any influence on intellectual abilities or that unsocial criminal behavior might owe its origins to other than class or racially motivated oppression”. ക്രിമിനൽ സ്വഭാവങ്ങളോ ഹിംസാത്മകചേഷ്ടകളോ ദാരിദ്ര്യത്തിൽ നിന്നോ തൊഴിലില്ലായ്മയിൽ നിന്നോ മാത്രം ഉയിർത്തെഴുനേൽക്കുന്നതല്ലെന്ന് ബ്രസീലിന്റെ രാഷ്ട്രീയ-സാമൂഹ്യ ചരിത്രം ചൂണ്ടിക്കാണിയ്ക്കുന്നു. സാമൂഹ്യ-സാമ്പത്തിക അസമാനതയും ദാരിദ്ര്യവും വളരെ പരിഹരിക്കപ്പെട്ടിട്ടും ബ്രസീലിലെ  ക്രിമിനൽ കുറ്റങ്ങളുടേയും ക്രൂരവാസനകളുടേയും ഗ്രാഫ് കുത്തനെ ഉയരുകയാണ്.

ഞാനല്ല, എന്റെ ഡി എൻ എയാണ് എന്നൊക്കൊണ്ട് ചെയ്യിച്ചത്

         ന്ന് വാദിച്ച് രക്ഷപെടാ‍നുള്ള പഴുതുകൾ തുറന്നിടുകയാണോ സ്വഭാവവിശേഷത്തിന്റെ മുൾപ്പടർപ്പിനു കീഴെ ജനിതകവേരുകളാണെന്നുള്ള  ശാസ്ത്രതത്വം? ബുദ്ധിശക്തിയ്ക്കോ കുറ്റവാസനാപരമായ പെരുമാറ്റങ്ങൾക്കോ ഉപോദ്ബലമാകുന്നത് ജീനുകളാണെന്ന് അംഗീകരിക്കുമ്പോൾ ഇത്തരം ഗവേഷണസ്ഥലികൾക്കു കീഴെ നിറയെ സാംസ്കാരികകുഴിബോംബുകളായിരിക്കും. നീതിവ്യവസ്ഥകളിലെ ന്യായവിചാരണയ്ക്ക് പുതുമാനങ്ങൾ നൽകാൻ സാദ്ധ്യതവരുത്തുന്നതിനാൽ തീവ്രസംവാദങ്ങൾക്കാണ് ഇത്തരം പെരുമാറ്റപ്രമാണങ്ങൾ കളമൊരുക്കുന്നത്. കുറ്റവാസന ജന്മനാ ഉള്ളതാണെങ്കിൽ ശിക്ഷയുടെ കാഠിന്യം കുറയ്ക്കണമോ? ജെനറ്റിക്പരിശോധനയുടെ ഫലം അടിസ്ഥാ‍ാനമാക്കണോ ക്രിമിനലുകളെ  പുനരധിവാസത്തിനു വിടുമ്പോൾ? അക്രമത്തിന്റെ ജൈവാ‍ടയാളം (Biological marker) പേറുന്നവരെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു വേർതിരിക്കണോ?  ഇത്തരം സമീപനങ്ങൾ വംശീയമായ വേർതിരിവിനു വഴിവയ്ക്കുകയില്ലെ?  സദാചാരസംഹിതകൾക്കും  നീതിശാസ്ത്രങ്ങൾക്കും അപ്പുറത്തേയ്ക്ക് നീളുന്ന ചോദ്യങ്ങളാണിവ. ഓർമ്മിക്കേണ്ട കാര്യം ഡി എൻ എ യുടെ വിന്യാസങ്ങൾ മാത്രം ഒരാളെ കൊടുംകുറ്റവാളിയായി മുൻകൂറായി പ്രഖ്യാപിക്കുന്നില്ല എന്നതാണ്. സാഹചര്യങ്ങൾക്കനുസരിച്ചും വ്യക്തിഗതമായകാരണങ്ങളാലും ജീനുകളുടെ പ്രവർത്തനം മാറപ്പെടാനും സാദ്ധ്യതയുണ്ട്.   ജീനുകൾ ക്രിമിനൽ പെരുമാറ്റങ്ങളിലേക്ക് ചായ്‌വോ ഉന്മുഖതയൊ നൽകുന്നതേ ഉള്ളു; അവയെ ക്ലിപ്തപ്പെടുത്തുകയൊ നിർണ്ണയിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല. ഒരേ ജനിതകഘടനയും ക്രമീകരണരീതിയുമുള്ള ഇരട്ടകളിൽ‌പ്പോലും  സമൂഹവിരുദ്ധപ്രവണതയോ കുറ്റവാസനയോ ഒരുപോലെ കാണപ്പെടുന്നില്ല എന്നത് ജീനുകൾ നിർണ്ണയാധികാരത്തോടെ പെരുമാറ്റങ്ങൾ നിയന്ത്രിക്കുന്നില്ല എന്നതിനു തെളിവാണ്. പലേ ജീനുകളുടെ സങ്കലിതപ്രകാശനമാണ് സമഗ്രസ്വഭാവത്തിനു വഴിതെളിയ്ക്കുന്നതെന്നതിനാലും   സാഹചര്യങ്ങളനുസരിച്ച് ചില ജീനുകൾ സ്വിച്ച് ഓഫ്-സ്വിച്ച് ഓൺ ചെയ്യപ്പെടുമെന്നതിനാലും സോഷ്യോളജിസ്റ്റുകൾ ജനിതകശാസ്ത്രജ്ഞരെ പേടിക്കേണ്ടതും ഇല്ല. സ്വന്തം പെരുമാറ്റത്തിനു അവനവൻ തന്നെയാണ് ഉത്തരവാദി എന്ന ആശയത്തിനു എതിരല്ല താനും ബിഹേവിയർ ജെനറ്റിസിസ്റ്റുകൾ. പാരമ്പര്യവും ക്രിമിനൽ വാസന/അക്രമണസ്വഭാവവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തെപ്പറ്റിയുള്ള ഏത് സംവാദവും വംശീയവ്യത്യാസങ്ങൾക്ക് സാധൂകരണം നൽകുക എന്ന അനുമാനത്തിലെത്തിച്ചേർക്കും. വംശീയമേന്മ്മയുടെ പേരിൽ കൂട്ടകൊല നടത്തിയ ഹിറ്റ്ലറുടെ ചെയ്തികളെ മുൻ നിറുത്തി മനുഷ്യകുലങ്ങളുടെ സ്വാഭാവികമായ ആന്തരികഘടനയിൽ-അതുവഴി സ്വഭാവത്തിലും ബുദ്ധിശക്തിയിലും- വ്യത്യാസങ്ങളുണ്ടെന്നുള്ള ആശയം തിരസ്കരിക്കപ്പെടാനായിരുന്നു 1950 കളിലും അറുപതുകളിലും പൊതുവേ താൽ‌പ്പര്യം..  ശാസ്ത്രവിശദീകരണപരിസരം എന്തായാലും ഇത്തരം വിവാദങ്ങൾ  സാമൂഹ്യ-രാഷ്ട്രീയ പോളിസികൾക്ക് നിയമസാധുത നൽകുന്നത് വംശീയവ്യത്യാസങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയായിരിക്കുമോ എന്ന പേടി  കുഴിബോംബുകൾക്ക് മേൽ കനൽ വാരിയിടുകയും ചെയ്യും.

References:
1. Farahany N. (Ed) The Impact of behavioral Sciences on Criminal Law. Oxford University Press, 2009

2.Baker LA, Bezdjian S., and Raine A. Behavioral genetics: The science of antisocial behavior.  Chapter 1, Ibid

3. Tracy D. Gunter, TD., Vaughn MG., and Philibert RA. Behavioral genetics in antisocial spectrum disorders and psychopathy: A review of the recent literature.Behav. Sci. Law 28: 148 -173, 2010

4. Moffitt TE. Genetic and environmental influences on antisocial behaviors: evidence from behavioral-genetic research. Advances in Genetics 55: 41-104, 2005

5. Baschetti R.Genetic evidence that Darwin was right about criminality:nature, not nurture. Med. Hypotheses 70: 1092-1102, 2008

6. Beaver KM., Delisi M., Vaughn MG. and Barnes JC. Monoamine oxidase is associated with gang membership and weapon use. Compr. Psychiatry 5: 130-134, 2009

7. Guo G., Ou XM., Roettger M. and Shih JC. The VNTR 2 repeat in MAOA and delinquent behavior in adolescence and young adulthood:associations and MAOA promoter activity. Eur. J. Hum. Genet.  16: 626-634, 2008

8. Genetic basis for crime: a new look http://www.nytimes.com/2011/06/20/arts/genetics-and-crime-at-institute-of-justice-conference.html
9. Bennet, W., Vnencak-Jones CL, Farahany, N. and Montgomery SA. Bad nature, bad nurture and testimony regarding MAOA and SLC6A4 genotyping at murder trials. J. Forensic Sci. 52: 1362-1371, 2007